Dag 3. 8 mei 2019

Van Zermatt naar Interlaken West.

Al vroeg uit de veren en op naar het ontbijt. Buiten gewoon lekker en goed geregeld. Eitje erbij, heerlijke koffie, broodjes en vleeswaren.

Vandaag een relax dagje dachten we 🙃. Pa weer druk in de weer met zijn filmtoestel om nog een stukje Zermatt op te nemen. Daarna zijn we weer richting het station gelopen om met de trein naar interlaken te gaan. Tijdens de treinreis moesten we tweemaal overstappen (Visp en Spiez). Best even opletten maar het liep soepel en voor we het wisten waren we in Interlaken.

Gelijk maar naar ons Hotel (bleek Hostel) om de koffer weg te brengen.....pech dus...niet eerder inchecken dan 15 uur. Dat was nou jammer want we wilden graag Interlaken in zonder koffer. Toch de koffers maar op sleeptouw genomen en de stad gaan verkennen. Voldoende te zien en allemaal weer nieuwe indrukken.

Om 15 uur onze koffer weggebracht en nog even contact gehad met Alexandra over meningsverschil tussen ons en de eigenaar van ons logeeradres. Gauw opgelost en al is het geen paleis we hoeven er ook alleen maar te slapen....(zonden om er woorden\tijd aan vuil te maken).

Eindelijk zonder koffers en als een speer met de bus naar Interlaken Oost om van daar naar Harder Kulm te gaan. Harder Kulm is een hotel/paviljoen op de top van interlaken. Zoals ik het begrepen heb kwam hier vroeger alleen de koning van Interlaken (blijkbaar hadden ze die :-) ) Met de Harderbahn stijl omhoog 64% ruim 700 meter ver. Wat was dit gaaf en ging ook best wel snel. Eenmaal boven konden we op het zwevende platform staan en over Interlaken uitkijken. Wat een uitzicht en wat een ervaring... Helaas kwam toen ook de bewolking en de regen en zijn we uiteindelijk naar beneden gegaan..Wij trouwens niet alleen...half Japan en India wilde toen ook naar beneden....Wij Hollanders waren in de minderheid.......Maar het kwebbelde en ratelde maar door....het maakte ons niks uit.

Eenmaal beneden hebben we een leuke Pizza tent opgezocht en heerlijk gegeten. Nog heel lang met een Nederlandse ober gepraat die al ruim 25 jaar in Zwitserland woonachtig is en voor geen goud meer terug wilde. We snappen hem wel maar we kunnen natuurlijk niet zonder Mama en Daan....

Morgen naar de Jungfrau en we hebben er zin in....

Liefs Pa en Francien